Opis rośliny: Dzbanecznik to roślina owadożerna, która jest pnączem. Na końcu jego liści znajdują się dzbanki wypełnione cieczą trawiącą. Mają rozmiar od 1cm do 10cm. Wytwarzają słodką substancję, dzięki której zwabiony owad wpada do środka i zostaje strawiony. Dzbanek posiada również wieczko, które zapobiega dostawaniu się wody do jego wnętrza i rozcieńczaniu cieczy trawiącej.
Występowanie: Dzbaneczniki występują głównie w południowo- wschodniej Azji (Tajlandia, Malezja, Indonezja), Madagaskar, Sri Lanka oraz Seszele.
Podłoże: Ziemia do dzbanecznika powinna mieć odczyn kwaśny, najlepszy będzie torf o pH 3-5. Jednak zamiast torfu można używać ziemi do storczyków lub innych mieszanek dedykowanych dzbanecznikom. Należy jednak pamiętać, że podłoże musi przepuszczać wodę oraz powietrze.
Podlewanie: W przeciwieństwie do rosiczek dzbanecznik nie może stać ciągle w wodzie, ponieważ powoduje to u niego gnicie korzeni. Podlewamy tak, aby woda nie zalegała w spodku, ziemia powinna być cały czas wilgotna. Najlepiej używać do tego celu wody miękkiej, aby zapobiec osadzaniu się kamienia. Należy pamiętać również, że dzbanecznik wymaga dużej wilgotności powietrza. 60% wilgotności to minimum, 90% maximum.
Nawożenie: Roślin owadożernych NIE NAWOZIMY należy o tym pamiętać, ponieważ można w ten sposób zniszczyć roślinę. Wystarczy jej to co upoluje.
Przycinanie: Usuwamy tylko liście i dzbanki które uschły. Z czasem gdy roślinka dorośnie i stanie się zbyt wysoka, powinniśmy uciąć czubek (tak na 2-4 liście) i wsadzić go do ziemi. Przy odpowiedniej wilgotności wypuści korzenie i zyskamy nową roślinkę.
Zimowanie: Dzbanecznik nie wymaga wprowadzania w stan spoczynku. W zimę wystarczy mu tylko dobrze oświetlone pomieszczenie.